Μαρτίου 21, 2014

O άνθρωπος ως αυτοκαταστροφικό ον.

  Είναι πολύ περίεργο και ανεξήγητο το γεγονός ότι ο άνθρωπος από τα πρώτα χρόνια της γέννησης του στο πλανήτη είχε την ανάγκη να ανήκει σε μια ομάδα. Η ομάδα αυτή λοιπόν που απαρτίσατε από ένα αρχηγό από τους ακολούθους του και από τα υπόλοιπα μέλη είχε τις δικές της συνήθειες. Ποιες ήταν αυτές να εντοπίσουν τροφή και νερό αλλά και κάποιο σημείο για να προστατεύονται από τα καιρικά φαινόμενα.
Σίγουρα υπήρχαν και εσωτερικά προβλήματα όπως για παράδειγμα η επιλογή αρχηγού ή κάποια απόφαση που θα έπρεπε να παρθεί.
Τα πιο σημαντικά βέβαια ήταν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν από άλλες ομάδες ανθρώπων. Αυτό του έφερνε αντιμέτωπους σε μια διαδικασία στον να πρέπει να αμυνθούν για να προστατέψουν την κοινότητα "ομάδα" που απαρτίστηκαν  και αρκετές  φορές να γίνουν επιθετικοί για να διεκδικήσουν περισσότερα από τους άλλους. Αν παρατηρήσετε θα δείτε ότι και στους πρώτους πολιτισμούς ακόμα πριν 6000 χρόνια δημιουργούνται    πέτρινα τείχη για την προστασία τους. Αυτό βέβαια διατηρήθηκε μέχρι την μεσαιωνική εποχή όπου συναντάμε αρκετά κάστρα. Το παράδοξο βέβαια είναι ότι όλο αυτό συνεχίζεται ακόμα και στις μέρες μας αλλά όχι με πέτρινα κάστρα. Ο άνθρωπος πλέον θεωρεί προστασία το να έχει πυρηνικά όπλα για να μπορέσει να πολεμήσει το εχθρό του που είναι ο ίδιος ο άνθρωπος . Βλέπουμε να γίνονται χιλιάδες οικολογικές καταστροφές για να διεκδικήσουν είτε πετρελαίου είτε κάποιο ορυκτό πλούτο χωρίς να σκεφτούν ότι όλο αυτό είναι καταστροφικό ακόμα και για τους ίδιους. Είμαστε το μοναδικό ον που καταστρέφει τον πλανήτη χωρίς να σκέπτεται τις μελλοντικές συνέπειες.

Χαραλαμπάτος Διονύσιος      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου